De voorbije jaren deden wij het straatfeest in het ontmoetingscentrum, maar dit jaar op 25 augustus 2012 voor het eerst in onze eigen straat. ’s Morgens vroeg waren er vele helpende handen om alles klaar te zetten. Er waren meer inschrijvingen als de andere jaren: 123 in totaal. Dit jaar was het thema "op zijn Belgisch". Vele inwoners van onze straat zijn daar op ingegaan om iets rood, geel of zwart gekleurd aan te trekken. De tenten en de tafels waren versierd met kleine en grote Belgische vlaggen. Ook het eten was typisch Belgisch: frieten en in de late avond ijscreme.

De helpers aan de tapkast hadden hun handen vol om iedereen te bedienen. Op het podium stonden twee muzikanten, ze brachten de beste songs van vroeger en nu. Ook enkele mensen vanuit het publiek mocht hun kwaliteiten laten horen en met succes. Er werden gedanst en plezier gemaakt tot in de late uurtjes. En de weergoden waren ons goed gezind.

Onze voorzitter André Droogmans kon op dezelfde mensen van deze morgen rekenen om daarna alles op te ruimen. Zo konden de lijnbussen en de auto’s in de vroege ochtend terug hun normale doorgang vinden in onze straat.

Tekst en foto's: Theo Vallons

'De elfde keer al', vertelde André, de secretaris van de Actie Waterlozestraat me met enige fierheid, en terecht! Allemaal verschillende edities, de ene al wat legendarischer dan de andere. Overwegend succesvol, moet gezegd worden.

Ieder jaar zie je vele buren, het ene jaar al wat meer dan het andere, maar voor velen onder ons is de eerste zaterdag van september een heilig huisje! We tutten ons allemaal speciaal op en we praten al weken vooraf over wie er komt, wat we gaan eten, wat ze in petto hebben voor de kindjes, welke dj er zal komen? Er wordt gekust en gebabbeld, gelachen en geluisterd, gevraagd naar gezondheid, kinderen, kleinkinderen, school, werk en huis. We eten lekker, genieten van een glaasje wijn of een fris pintje en van het gezelschap.
Sommigen onder ons houden het graag rustig en reizen van de ene tafel naar de andere om ne keer goeiedag te zeggen, want ‘ik vind het zo jammer dat we zo weinig tijd hebben om bij mekaar binnen te springen, en na zo’n straatfeest voel ik me tenminste op dat vlak al niet meer zo schuldig’. Anderen gaan lekker uit de bol, want ‘hier zijn we onder ons, en d’r gaat ons niemand met de vinger wijzen, we kennen mekaar toch!’ En onze kinderen, die amuseren zich te pletter met elkaar en de clown! De tieners/ babysitters van dienst verzorgen zonder dat ze het weten hun ‘zakelijke’ relaties; want d e kleintjes hangen volkomen aan hun lippen!

In die gezellige drukte, maakte ik me een paar bedenkingen dit jaar:
• Ik denk aan al die voordeurfeesten van de laatste tien jaar. Eén straatfeest per jaar is duidelijk niet genoeg: het Oosterse feest met echte buikdanseressen, het prachtige verrassingsfeest voor ons aller Urbain, twéé superdeluxe optredens van de échte Marlets, te veel leuke momenten om op te noemen … 
• En hoelang draait ons Kerstevenement al mee? Al jààààren! En waar is dat idee ontstaan! Juist! En gaan we ermee door? Natuuuuurlijk!
• Zelfs mirakels gebeuren er in de Waterlozestraat: Onze mannen uit de Waterlozestraat kunnen nu koken! Ze doen dat zo goed dat ze ook dit jaar weer voor kookles bijtekenen!
• Onze vrouwen doen zeker niet onder voor hun wederhelften en perfectioneren hun reeds uitmuntende kookexpertise in een tweede jaar en dienen hun gemotiveerde echtgenoten / koks van een culinair hoogstaand antwoord! 

Ik kan gerust stellen dat ons jaarlijkse straatfeest de moeder van alle Waterlozefeesten geworden is! En vooral: Sinds het eerste, bescheiden straatfeestje met een koffietje en een sandwich, is onze stille straat veranderd in een levendige, vriendelijke omgeving vol warme mensen, waar je zeven keer je hand opsteekt eer je thuis je wagen parkeert, waar de oudjes vanachter hun stoofke gehaald worden en zichtbaar blijven, waarin jonge gezinnen naadloos opgenomen worden, waarin alle kinderen vrienden van elkaar zijn, zowel de kleutertjes als de tieners.

Vele vriendschappen zijn gestart en opengebloeid, andere, jarenoude banden zijn vernieuwd en verstevigd. Ons kent ons! Niet te geloven dat ikzelf tien jaar nodig gehad heb om ook maar iemand te leren kennen! Neen, vraag gerust eens rond of vertel eens over onze straat; we mogen er trots op zijn: wat wij hebben is uniek!

Een bloemetje voor de organisatoren!

Tekst: Annemie Bex-Martens
Foto's: Theo Vallons

Op zaterdag 5 september 2009 werd in de Kanaalstraat, Coenestraat en Waterlozestraat een "straat BBQ“ gehouden. Het is de bedoeling dat de buren elkaar beter leren kennen en er een gezellige avond van maken. De bewoners van de Waterlozestraat weten er alles van...

Omdat ze ondertussen al 10 jaar dit samenzijn organiseren wou het straatcomité een extra inspanning doen voor de bewoners van de Waterlozenstraat. In het O.C Stokrode werden de feestvierders verrast met een receptie met een glas sangria of fruitsap. Er werd ook aan de kinderen gedacht: een clown maakte met ballonnen verschillende kunstige figuren.

Daarna nodigt voorzitter Marcel Lammotte iedereen uit op de BBQ. Fons en Fons zorgden aan het vuur dat het vlees lekker was en met stijl serveerden zij de gasten. Na het eten werden de gasten opnieuw aangenaam verrast door een eigen gemaakt dessert. Van het bord met drie soorten tiramisu, chocomousse en ijs werd met smaak gegeten. Dit heeft het straatcomité extra kunnen doen dankzij de sponsoring uit de kas van de kersthappening in de Waterlozestraat. 

Aan muziek werd ook aan gedacht. De alom bekende D.J Ron van Dijck kreeg iedereen op de dansvloer. Met oude rock & roll en dansmuziek lukte  het aardig tot in de vroege uurtjes.

Tekst: Theo Vallons